مقدمه: تشخیص آزمایشگاهی بعضی اوقات با خطا همراه است. شناسایی علل این خطاها می‌تواند در پیشگیری بروز آن ها مؤثر باشد. هدف این مطالعه تعیین میزان خطاهای تصادفی و علل آن‌ها در آزمایشگاه یک بیمارستان آموزشی شهر همدان طی سال‌های 1399 تا 1400 می‌باشد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی گذشته نگر خطاهای تصادفی ثبت‌شده در یک بیمارستان آموزشی شهر همدان طی سال‌های 1399 تا 1400 استخراج شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 24 تجزیه‌ و تحلیل شد. فراوانی و درصد متغیرهای مورد نظر ارائه گردید.

یافته ها ‌: طبق نتایج حاصل، 312 مورد خطای تصادفی شناسایی ‌شده بود که 98 مورد (42/31 درصد) تنها به روش قوانین وست گارد و 214 مورد (58/68درصد) به روش وست گارد و سازمان بهداشت جهانی شناسایی شده بودند. از خطاهای ثبت شده 98 مورد (42/31 درصد) با قانون R_4S وستگارد و 214 مورد (58/68درصد) با قانون 1_3S  وست گارد و سازمان بهداشت جهانی شناسایی شده بودند. بیشترین علل اصلی خطای تصادفی ثبت شده به ترتیب به دلیل نقص تجهیزات (109 مورد، 34/93%)، نقص مواد آزمایشگاهی (82 مورد، 26/30%)، عوامل محیطی (68 مورد،21/79% ) و خطای انسانی/ تغییر روش (54 مورد، 17/07%) بودند. بیشترین خطا به ترتیب مربوط به بخش بیوشیمی 200 مورد (64/10%)، هماتولوژی 70 مورد (22/43%) و انعقاد 42 مورد (13/47%) بود.

بحث و نتیجه‌ گیری: علت اصلی خطاهای تصادفی نقص تجهیزات و نقص مواد آزمایشگاهی بود.  به روزرسانی تجهیزات، کنترل کیفی مواد مصرفی و آموزش کارکنان می تواند در کاهش این خطاها تأثیرگذار باشد.