مقدمه: شیوع کرونا ویروس و پیامدهای روانی ناشی از آن یکی از مهم‌­ترین وقایع اجتماعی بشر در قرن 21 است که پرستاران و پرسنل بیمارستان­‌ها با پیامدهای روان شناختی ناشی از آن از جمله استرس شغلی رو به رو هستند. هدف از انجام پژوهش حاضر رابطه کیفیت خواب و کیفیت زندگی کاری با استرس شغلی پرستاران و پرسنل بیمارستان­های شهر کرمانشاه در دوران کوید 19 در سال 1401 بود.

مواد و روش­‌ها: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه پرستاران و پرسنل بیمارستان­‌های دانشگاه علوم پزشکی شهر کرمانشاه در سال 1401 بودند. جهت انتخاب حجم نمونه 250 نفر از پرستاران و پرسنل بیمارستانی بر اساس جدول مورگان به روش تصادفی خوشه­‌ای انتخاب و به پرسشنامه‌­های کیفیت خواب پترزبورگ(1998) (PSQI)، کیفیت زندگی کاری والتون(1973) (QWL) و استرس شغلی پرستاران تافت،گری و اندرسون(1981) پاسخ دادند.

یافته‌­ها: نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد مؤلفه­‌های اختلال خواب، خواب مفید، کیفیت ذهنی خواب، داروی خواب آور، پرداخت منصفانه، محیط کار ایمن، وابستگی اجتماعی و یکپارچگی و انسجام به ترتیب با ضرایب بتای 0/37 و 0/87-، 0/18 و 0/35-، 0/19، 0/13- و 0/76- توان پیش بینی استرس شغلی را دارند. همچنین با توجه به نتایج همبستگی پیرسون، می­توان گفت هر چقدر کیفیت خواب و کیفیت زندگی کاری کمتر باشد، میزان استرس شغلی آنان افزایش می یابد.
 
بحث و نتیجه­‌گیری: با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش مبنی بر اهمیت و نقش کیفیت خواب و کیفیت زندگی کاری در استرس شغلی پرستاران و پرسنل درمانی، اتخاذ تدابیری در راستای ارتقای کیفیت زندگی کاری و کیفیت خواب، رفع عوامل زمینه‌ساز، پیشگیری، درمان و آموزش روش­‌ها و مهارت­‌های صحیح تطابقی و ارتباطی از ضروریات کنونی سیاست­گذاری در امر بهداشت و درمان در چنین محیط­‌هایی می­‌باشد. همچنین مداخلات مؤثر در جهت بهبود کیفیت زندگی کاری، کیفیت خواب و استرس شغلی و انجام مطالعات بیشتر در آینده در جهت شناسایی دیگر فاکتورهای تأثیرگذار بر کیفیت زندگی و کیفیت خواب و استرس شغلی پیشنهاد می­گردد.