مقدمه: افت تحصیلی دانشجویان یکی از مشکلات عمده مراکز آموزش عالی کشور است که باعث اتلاف وقت و هزینه های جاری این مراکز شده و مسائل و مشکلات روحی-روانی، خانوادگی و اجتماعی برای دانشجویان ایجاد میکند؛ بعلاوه افراد دارای افت تحصیلی در آینده، نیروی انسانی کارآمدی نخواهند بود. پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه پنج گروه رگه بزرگ شخصیتی با عملکرد تحصیلی و همچنین پیشبینی پذیری پیشرفت تحصیلی از طریق این رگه ها انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع همبستگی بود که در دانشگاه علوم پزشکی آجا انجام شد. جامعه مورد پژوهش کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در نیم سال دوم تحصیلی سال 1400 بود. با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری در دسترس 287 نفر از دانشجویان به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و به پرسشنامه رگه های پنجگانه شخصیتی (فرم کوتاه) NEO-FFI کاستا و مککری (Costa & McCare, 1992) پاسخ دادند. برای اندازهگیری عملکرد تحصیلی از معدل نیمسال تحصیلی قبلی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 26 و رگرسیون همزمان استفاده شد.
یافتهها: نتایج رگرسیون همزمان مشخص کرد دو متغیر روانرنجوری و وظیفهشناسی میتوانند پیشبین نسبتا خوبی برای عملکرد تحصیلی باشند.
بحث و نتیجه گیری: از آنجاییکه رگههای شخصیتی نقش غیرقابل انکاری در ابعاد مختلف زندگی و به ویژه عملکرد تحصیلی ایفا میکنند در کنار سنجشهای گوناگون، سنجش ابعاد روانی و شخصیت دانشجویان بایستی در گزینش داوطلبان ورود به دانشگاه علوم پزشکی آجا گنجانده شود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |