Alizadeh G. An Overview of Cutaneous Leishmaniasis and its Prevention, Diagnosis and Treatment Methods in Military Forces. Paramedical Sciences and Military Health 2024; 18 (4) :78-91
URL:
http://jps.ajaums.ac.ir/article-1-406-fa.html
کارشناسی ارشد آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت ، Gh.Alizadeh1397@gmail.com
چکیده: (504 مشاهده)
مقدمه: لیشمانیوز جلدی یک عفونت پوستی است که عامل آن تک یاخته ای از جنس لیشمانیا و به وسیله انواع پشه خاکی فلبوتوموس ماده منتقل می شود. شاغلین در نیروهای مسلح به دلایلی همچون حضور در رزمایش های نظامی، استقرار در نواحی مرزی و حاشیه شهرها در مناطق آندمیک جزء گروه های آسیب پذیر با احتمال بالای ابتلاء بیماری هستند. طبق نتایج برخی مطالعات میزان بروز لیشمانیوز جلدی در بین نیروهای نظامی بیشتر از میزان بروز آن در جمعیت غیرنظامی است. هدف از این مطالعه آشنایی نیروهای نظامی با اپیدمیولوژی بیماری، علائم بالینی، ناقل، مخازن و روش های پیشگیری و درمان می باشد که می تواند سبب پیشگیری از ابتلا شود.
مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه مروری با جستجو در پایگاه های ملی و بین المللی معتبر و با استفاده از کلمات کلیدی لیشمانیوز جلدی، نیروهای نظامی، پیشگیری از لیشمانیوز جلدی، یونیفرم های آغشته به سم، بیماری های پوستی و انتخاب 76 مقاله مرتبط تا آوریل 2024 انجام شده است.
یافته ها: مهم ترین محور عمده در کنترل لیشمانیوز جلدی، در کنار سایر برنامه های کنترل و پیشگیری از بیماری نظیر تولید واکسن و دارو، بهسازی محیط، مبارزه با ناقل، معدوم کردن موش ها، افزایش آگاهی در مورد بیماری به خصوص راه های انتقال و روش های پیشگیری مانند اهمیت استفاده از لباس ها و یا یونیفرم های آغشته به مواد دافع حشرات، پماد دافع، حشره کش ها، پشه بند آغشته به سم و روش های استفاده از آن ها بخصوص در مناطق آندمیک، اردوگاه ها و رزمایش ها می باشد. برخورداری از اطلاعات ضروری و صحیح اولین و اساسی ترین گام برای اقدام به هرگونه رفتار مناسب جهت پیشگیری از ابتلا به این بیماری می باشد. آموزش رفتارهای پیشگیری کننده از گزش ناقل بیماری لیشمانیوز جلدی، نه تنها می تواند افراد را در مقابل ابتلا به این بیماری محافظت کند بلکه نیروی نظامی را درصحنه رزم در مقابل بیماری های دیگری که احتمال استفاده دشمن از حشرات به عنوان سلاح بیولوژیک و انتقال بیماری دارد را محافظت می نماید.
بحث و نتیجه گیری:جهت پیشگیری از ابتلا به این بیماری برای نیروهای نظامی که در پادگان های مناطق آندمیک استقرار دارند و یا نیروهایی که به این مناطق اعزام می گردند علاوه بر تأمین تجهیزات موردنیاز، کلاس های آموزش بهداشت با موضوع افزایش آگاهی نسبت به روش های انتقال بیماری، اهمیت استفاده از یونیفرم های آغشته به سموم، استفاده از پشه بندهای آغشته به سم، استفاده از دورکننده مناسب حشرات بر روی پوست دست و صورت و نقاط باز بدن به ویژه در زمان استراحت و پانسمان محل ضایعه جهت پیشگیری برنامه ریزی و اجرا گردد.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
مقالات کامل دریافت: 1403/2/2 | پذیرش: 1403/3/5 | انتشار: 1403/5/30