دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر ، beh.foroutan@gmail.com
چکیده: (691 مشاهده)
علیرغم تاثیر چشمگیر در به کارگیری داروها در بیماری ها، حتی با تشخیص درست، همه بیماران به داروها پاسخ مطلوب نمی دهند. همچنین بعضی از بیماران از عوارض جانبی داروها رنج بیشتری می برند. مطالعات فارماکوژنتیک نشان داده است که پلیمورفیسم آنزیم های متابولیزه کننده دارو، ناقل ها و گیرنده ها در پاسخ های متفاوت بیماران به داروها نقش دارند. با توجه به پیچیدگی دارو درمانی، رویکرد گسترده تری از ژنومیکس با هدف یافتن اهداف دارویی جدید و بهینه سازی درمان به طور جداگانه برای هر بیمار ضروری به نظر می رسد. با این حال، فارماکوژنومیکس تا به امروز توانسته است در چند وضعیت بالینی مانند استفاده از هرسپتین در زنان مبتلا به سرطان پستان راهکار بالینی ارائه نماید. مثال دیگر مرکاپتوپورین است که به بیماران مبتلا به لوسمی لنفوبلاستیک حاد توصیه می شود. برخی از بیماران نوعی واریانت ژنتیکی دارند که در توانایی آن ها برای پردازش این دارو اختلال ایجاد می کند. این مشکل پردازش می تواند عوارض جانبی شدیدی ایجاد کند، مگر این که مقدار استاندارد مطابق با ساختار ژنتیکی بیمار تنظیم شود.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
چکیده مقالات دریافت: 1401/11/5 | پذیرش: 1402/1/21 | انتشار: 1401/12/29