Rezayi E, Neshastehriz A, Eyvazzadeh N, Mousavi S A. Evaluation of Chromosomal Aberrations Among Radiotherapy Staff in the City of Tehran Because of Occupational Exposure Using Micronucleus Assay and GTG-Banding. Paramedical Sciences and Military Health 2021; 16 (3) :1-12
URL:
http://jps.ajaums.ac.ir/article-1-295-fa.html
رضایی الهام، نشاسته ریز علی، عیوض زاده نازیلا، موسوی سید اکبر. ارزیابی نقایص کروموزومی در کارکنان رادیوتراپی سطح شهر تهران بهمنظور بررسی مخاطرات ناشی از پرتوگیری شغلی با استفاده از روشهای سنجش میکرونوکلئی و نواربندی با گیمسا. علوم پیراپزشکی و بهداشت نظامی. 1400; 16 (3) :1-12
URL: http://jps.ajaums.ac.ir/article-1-295-fa.html
1- گروه علوم پرتویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، شهر تهران، ایران
2- مرکز تحقیقات بیولوژی پرتو، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ، neshastehriz.a@iums.ac.ir
3- گروه رادیولوژی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
4- گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
چکیده: (1012 مشاهده)
مقدمه: قرار گرفتن در معرض پرتوهای یونیزان، به دلایل تشخیصی، درمانی و بهویژه شغلی، گستره چشمگیری از صدمات سیتوژنتیک را در دیانای، بهعنوان اولین و اصلیترین هدف پرتوهای یونیزان ایجاد میکند. در این مطالعه، آسیبهای کروموزومی کارشناسان بخشهای رادیوتراپی و ارتباط میزان آسیبهای مشاهدهشده با عوامل تأثیرگذار نظیر سن، جنسیت، مدت اشتغال به کار و میزان دز دریافتی، به دو روش سنجش میکرونوکلئی و نواربندی با گیمسا، بهعنوان نشانگر زیستی تشخیص زودرس سرطان بررسی شد.
مواد و روشها: در این مطالعه آسیبهای کروموزومی 45 نفر کارشناس پرتودرمانی شامل 17 مرد و 28 زن با میانگین سنی 1/37 سال و متوسط سابقه کاری 2/13 سال، شاغل در بخشهای رادیوتراپی سطح شهر تهران به روشهای سنجش میکرونوکلئی و نواربندی با گیمسا بررسی شد و نتایج با آسیبهای کروموزومی پانزده نفر از افرادی مقایسه شد که آگاهانه در معرض پرتوهای یونیزان قرار نداشتند و در بخشهای دیگر همان بیمارستانها مشغول به کار بودند.
یافتهها: در بیشتر پرتوکاران، فراوانی نقایص سیتوژنتیک ثبتشده به روش نواربندی با گیمسا، در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری داشت (۰۵/۰>P). بهطور مشابه، فراوانی بروز ریزهسته در پرتوکاران در قیاس با گروه کنترل افزایش معناداری داشت (۰۵/۰>P). بر مبنای مشاهدات حاصل از هر دو روش، هیچگونه ارتباط معناداری بین فاکتورهای سن، جنسیت، مدت اشتغال به کار و میزان دز دریافتی با فراوانی بروز نقایص و فراوانی بروز ریزهسته یافت نشد.
بحث و نتیجهگیری: نتایج این مطالعه حاکی از افزایش فراوانی صدمات سیتوژنتیک در افراد به دلیل مواجهه شغلی بوده است. نتایج حاصل از هر دو روش سنجش نشان داد که این افزایش در نرخ نقایص کروموزومی در پرتوکاران به میزان معناداری بیشتر از افراد غیرپرتوکار است. افزایش در نرخ صدمات از نوع شکست تکرشته و تجمع در درازمدت و ترمیم نشدن است که این موضوع میتواند منجر به بروز بدخیمی شود. میتوان گفت کارکنان پرتوکار بیش از افراد پرتوندیده در معرض ابتلا به بدخیمیاند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
مقالات کامل دریافت: 1400/11/21 | پذیرش: 1400/12/9 | انتشار: 1401/1/10