مقدمه: پرتودرمانی، نقش بسزایی در درمان سرطانهای سروگردن ایفا میکند. اثرات این درمان، هم بر سلولهای تومور و هم بر سلولهای سالم اطراف تومور، مشهود است. بیماران تحت پرتودرمانی سروگردن در معرض خطر انواع عوارض بافت طبیعی هستند. این پژوهش، با توجه به دریافت اجتناب ناپذیر دز توسط شریان کاوتید مشترک در پرتودرمانی ناحیه گردن، به محاسبه پارامترهای دزیمتریک این شریان به عنوان یک اندام در خطر میپردازد.
مواد و روشها: طراحی درمان کامپیوتری به روش پرتودرمانی سهبعدی تطبیقی مربوط به 4 بیمار تومور پاروتید، 3 بیمار بدخیمی سلولهای سنگفرشی زبان و 3 بیمار تومورهای گلوتیک به کمک نرم افزار RT-Dose انجام گردید. دز تجویزشده برای هدف درمان در سرطان های پاروتید، زبان و گلوتیک به ترتیب 40، 60 و 70 گری بود. پارامترهای دزیمتریک شامل دز میانگین، دز موثر بیولوژیکی (BED) و احتمال عوارض بـافت طبیعی(NTCP) برای شریان کاروتید مشترک با توجه به منحنی های هیستوگرام حجمی دز (DVH) مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند.
یافتهها:. آنالیز آماری تمایز معنادار پارامترهای دزیمتریک شریان کاروتید مشترک بین سه روش درمانی مختلف را به نمایش گذاشت. هم چنین هر یک از پارامترهای دزیمتریک شریان در مقایسه بین دو بدخیمی متفاوت نیز تمایز معناداری را به نمایش گذاشتند.
نتیجهگیری: علیرغم اینکه حین درمان تومور پاروتید، شریان کاروتید مشترک در هرجلسه درمان، مقادیر دز میانگین و دز بیولوزیکی موثر بیشتری نسبت به مراحل درمان سرطان سلولهای سنگفرشی زبان و سرطان گلوتیک دریافت میکند، اما میزان احتمال عوارض بافت طبیعی این شریان با استفاده از روش پرتودرمانی سهبعدی تطبیقی کاهش معنیداری داشت.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |