علوم پیراپزشکی و بهداشت نظامی

مقدمه: ﺳﺮﻃﺎﻥ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ بیمارهای ﻗﻠﺒﻲ، ﻋﺮﻭﻗﻲ ﺩﻭﻣﻴﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﺷﺎﻳﻊ ﻣﺮﮒ ﻭ ﻣﻴﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ می‌رود. پرتودرمانی شامل کاربرد کنترل‌شده پرتوهای یونیزان (اشعه ایکس، گاما یا ذرات) برای تخریب سلول‌های سرطانی از طریق آسیب به DNA آنهاست، در حالی که بافت‌های سالم اطراف محافظت می‌شوند. گامانایف یک دستگاه استریوتاکتیک رادیوسرجری (SRS) است که دقت بالایی در درمان تومورهای مغزی دارد. وجود ناهمگنی های بافتی می تواند باعث ایجاد تغییراتی در توزیع دز ناحیه ی هدف شود که ممکن است در الگوریتم 10TMR سیستم طراحی درمان گامانایف نادیده گرفته شود. بنابراین مقایسه توزیع دز حاصل از سیستم طراحی درمان گامانایف با روش هایی مانند شبیه سازی مونت کارلو که دقت بسیار بالایی دارند می تواند در دقت طراحی درمان اهمیت داشته باشد.

مواد و روش ها: جهت محاسبه ی توزیع دز ابتدا دستگاه گامانایف مدل ICON با استفاده از کد مونت کارلوMCNPX شبیه سازی شد. پروفایل دز حاصل از شبیه سازی در فانتوم آب محاسبه شد و جهت اعتبار سنجی با پروفایل دز حاصل از فیلم رادیوکرومیک 3EBT تابش داده شده با کولیماتور 8 میلی متری دستگاه گامانایف مقایسه شد. پس از اطمینان از صحت اعتبارسنجی، پروفایل دز شبیه سازی با پروفایل دز الگوریتم 10TMR در یک فانتوم ناهمگن سه لایه (معادل استخوان، هوا و بافت نرم) محاسبه و مقایسه شد.

یافته‌ها: در مقایسه ی منحنی پروفایل دز شبیه سازی و الگوریتم 10TMR عدم تطابق هایی مشاهده می شود به گونه ای که در نواحی مرکزی دو منحنی اختلاف کم (کمتر از %1) و با دور شدن از مرکز اختلاف افزایش (تا حدود %7) می یابد.

نتیجه گیری: در مقایسه ی منحنی پروفایل دز شبیه سازی و الگوریتم 10TMR اختلاف مشاهده می شود که این اختلاف به علت یکسان در نظر گرفتن چگالی سر و چگالی آب با یکدیگر و نادیده گرفتن ناهمگنی ها و اختلاف چگالی الکترونی آن ها در این الگوریتم می باشد.