EivazZadeh N, Salimi Y, Deevband M, Jamshidi M, Mokri M. Evaluation of the Effective Dose from Transmission Scan in Whole Body Bone Scan with SPECT-CT in Shariati Hospital. Paramedical Sciences and Military Health 2018; 13 (2) :28-33
URL:
http://jps.ajaums.ac.ir/article-1-134-fa.html
عیوض زاده نازیلا، سلیمی یزدان، دیوبند محمدرضا، جمشیدی محمدحسین، مکری مرسده. بررسی دز مؤثر دریافتی بیماران در تصویربرداری استخوان تمام بدن به روش اسپکت-سی تی ناشی از تصویربرداری عبوری، در بخش پزشکی هستهای بیمارستان دکتر شریعتی. علوم پیراپزشکی و بهداشت نظامی. 1397; 13 (2) :28-33
URL: http://jps.ajaums.ac.ir/article-1-134-fa.html
1- گروه رادیولوژی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
2- گروه فیزیک پزشکی و مهندسی زیست پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، salimiyazdan@gmail.com
3- گروه رادیولوژی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران
4- گروه رادیولوژی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
5- بخش پزشکی هسته ای و تصویربرداری مولکولی، بیمارستان شریعتی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده: (3311 مشاهده)
مقدمه: تصویربرداری تمام بدن استخوان یکی از پرکاربردترین روشهای پزشکی هسته ای می باشد. با استفاده از روش اسپکت-سیتی تصاویر دقیق از توزیع رادیودارو در بدن بیمار حاصل می گردد. نگرانی هایی درباره ی دز پرتویی قسمت سیتی این روش وجود دارد. هدف این مطالعه بررسی مقدار دز دریافتی بیماران ناشی از سیتی در روش تصویربرداری استخوان می باشد.
مواد و روش ها: ابتدا گزارشات خروجی دز دستگاه سیتی با استفاده ازافانتوم دزیمتری سر و تنه ی سی تی اصلاح گردید. سپس اطلاعات مربوط به ویژگیهای فردی شرایط تصویربرداری اسپکت-سیتی 70 عدد بیمار بزرگسال جمع آوری شد. برای محاسبه ی دز مؤثر تصویربرداری سیتی این اطلاعات در نرم افزار ImpactDose وارد شد. از نرم افزار MIRD برای محاسبه دز مؤثر ناشی از پرتوگیری داخلی استفاده شد. مقادیر دز در سه واحد شاخص دز سی تی، DLP و دز مژثر گزارش شد.
نتایج: دز دریافتی بیماران به طور متوسط به ترتیب در واحدهای شاخص دز سی تی، DLP و دز مؤثر برابر با 2.02mGy، 93.5 mGy.cm و 1.33mSv به دست آمد. چارک سوم در این واحدها به ترتیب 3.01mGy، 150mGy.cm و 2.18mSv مشاهده شد. بیشترین دز در اسکن های نواحی چندگانه از بدن و کمترین دز در اسکنهای ناحیه ی سر بود.
بحث و نتیجه گیری: در مقایسه با دز ناشی از رادیوداروی 99TC-MDP مقدار قابل توجهی است، تغییرات در دزهای دریافتی عمدتا ناشی از اندازهی بدن بیمار و اختلاف در محدوده ی اسکن می باشد. لازم است که با توجه به دز قابل توجه راهکارهایی برای بهینه سازی اعمال گردد و از طرفی قبل از انجام اسکن اسپکت-سیتی استخوان ضرورت انجام این روش به صورت دقیق بررسی شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
مقالات کامل دریافت: 1396/12/12 | پذیرش: 1397/5/22 | انتشار: 1397/6/30