دوره 11، شماره 4 - ( علوم پیراپزشکی و بهداشت نظامی-زمستان 1394 )                   جلد 11 شماره 4 صفحات 49-41 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم، قم، ایران
2- گروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران ، m.soleimani@ajaums.ac.ir
چکیده:   (6426 مشاهده)

مقدمه: گسترش مقاومت به انواع مختلفی از آنتی بیوتیک­ها سبب شده است تا محققان علوم میکروبیولوژی روش­های جدیدی را جایگزین روش­های درمانی مرسوم در پیشگیری از عفونت­های باکتریایی نمایند. استفاده فاژها یا ذرات آلوده کننده باکتریایی، امروزه به عنوان روشی کارآمد در درمان بسیاری از بیماری­های عفونی مورد استفاده قرار می­گیرد. استفاده از باکتریوفاژهای زنده در درمان بیماری­های مهلک و کشنده که توسط باکتری­های گرم منفی و مثبت ایجاد می­شود، در گزارشات مختلف به آن اشاره شده است. یکی دیگر از مهمترین جنبه­های فاژ درمانی برای پیشگیری از ابتلا به عفونت­های باکتریایی، استفاده از روش­های نوین مهندسی ژنتیکی برای تغییر سیستم ژنتیکی فاژها و تراریخته کردن آنها، به منظور افزایش کارایی این فاژها در درمان عفونت­های باکتریایی است. فاژها با تولید کردن آنزیم­های لیزوزومال قادر به تخریب دیواره سلولی باکتری­ها بوده و می­توانند برای کاهش نرخ رشد باکتری­های عفونی مورد استفاده قرار گیرند.

مواد و روش ها: مقاله حاضر یک مقاله مروری می باشد که به شیوه تحلیل محتوا ( Content Analysis ) با جستجوی کلید واژه­های فاژ درمانی و مقاومت آنتی بیوتیکی در مقاله های مرتبط در پایگا ههای اینترنتی معتبر و کتاب های مربوطه در این زمینه بدست آمده است.

یافته ها: استفاده از باکتریوفاژها به عنوان هدف های جدید برای محدود ساختن رشد باکتری­های عامل بیماری­های عفونی می­تواند چشم اندازهای جدیدی را در توسعه داروهای جدید برای کاهش میزان عفونتهای باکتریایی فراهم نماید.

بحث و نتیجه گیری: استفاده از فاژها به عنوان داروهای جدید در محدودکردن رشد باکتری های عفونی از اولویت و اهمیت بالایی برخوردار است، اما به نظر می رسد در این زمینه بایستی تحقیقات بیشتری صورت گیرد و تکنیک های توسعه یافته­تری برای ارزیابی و طراحی فاژهای جدید مورد استفاده قرار گیرد.

متن کامل [PDF 669 kb]   (9016 دریافت)    
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: مقالات کامل
دریافت: 1395/11/18 | پذیرش: 1395/12/20 | انتشار: 1395/12/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.