مقدمه: بهره وری به عنوان عامل مهمی در توسعه سازمان شناخته می شود. شناسایی عواملی که می‌تواند باعث بالا بردن بهره وری شود در راستای اهداف اصلی هر سازمانی می باشد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین بهره وری پرسنل اتاق عمل و ارتباط آن با رضایت شغلی در مراکز آموزشی و درمانی دانشکده علوم پزشکی مراغه انجام گرفت.
مواد و روش‌ها: مطالعه توصیفی- تحلیلی موجود در سال 1400 بر روی 58 نفر از پرسنل اتاق عمل شاغل در مراکز آموزشی درمانی مراغه انجام گرفت. روش نمونه‌گیری در این پژوهش سرشماری بود. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل سه پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه استاندارد رضایت شغلی مینه سوتا (MS) و پرسشنامه استاندارد بهره وری هرسی و گلد اسمیت بود. برای تحلیل داده‌ها از آنالیزهای توصیفی و استنباطی شامل آزمون پیرسون استفاده گردید. داده های جمع آوری شده به وسیله نرم افزار  SPSS  نسخه 26 تجزیه و تحلیل شدند. P-value کمتر از 0/05 از لحاظ آماری معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین سنی افراد شرکت‌کننده در مطالعه 7/04±33/01  بود که بیشتر آن ها را زنان تشکیل دادند. (82.8%). بیشتر افراد دارای مدرک کارشناسی اتاق عمل بودند(50%). میزان رضایت شغلی متوسط و میزان بهره وری پایین بود. میانگین و انحراف معیار برای بهره وری و رضایت شغلی به ترتیب 71.55±15.25 و 71.77± 13.54 به دست آمد . بین رضایت شغلی و میزان بهره وری کارکنان اتاق عمل بیمارستان‌های دانشکده پزشکی مراغه ارتباط معنادار آماری و مستقیم وجود دارد (P<0.001، R=0.680).
بحث و نتیجه گیری: بهره وری به عنوان جزء مهم موفقیت سازمان بایستی مورد توجه مسئولین قرار گیرد. با توجه به ارتباط بالای بهره وری و ارتباط آن با رضایت شغلی کارکنان به خصوص در پرسنل اتاق عمل، مدیران می توانند برای رسیدن به بهره وری بالا در اتاق عمل به عنوان قلب بیمارستان به ایجاد انگیزه در پرسنل جهت بالا بردن رضایت شغلی آن‌ها بیشتر اهمیت دهند.