دوره 17، شماره 1 - ( علوم پیراپزشکی و بهداشت نظامی- بهار- 1401 )
جلد 17 شماره 1 صفحات 30-21 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مهران ملکی روشتی*1 
، مهدی راعی2 ، فیروز ولی پور2
، مهدی راعی2 ، فیروز ولی پور2
1- گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران ، mehranmaleki383@gmail.com
2- گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
2- گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
چکیده: (2861 مشاهده)
مقدمه: قرار گرفتن مداوم در معرض خطرات فیزیکی بالاتر از استاندارد توصیه شده در محیطهای کاری بیمارستان میتواند بر سلامت کارکنان تأثیر بگذارد. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی و توصیف عوامل زیان آورفیزیکی محیط کار در بخشهای مختلف بیمارستان دندانپزشکی شهید شکری در تهران است.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر به صورت توصیفی- مقطعی در سال 1401 ، با استفاده از اندازه گیری عوامل فیزیکی، روش ماتریس ریسک و سوالات عمومی شامل ویژگی های جمعیت شناختی و ادراک کارکنان از وضعیت راحتی و آسایش در بیمارستان دندانپزشکی شهید شکری طراحی و اجرا شد. شناسایی و ارزیابی عوامل زیان آور فیزیکی بیمارستان و تعیین سطح خطر با اندازه گیری متغیرهای صدا، روشنایی، دما، جریان باد و رطوبت صورت گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 25.0 انجام گردید.
یافتهها:در مطالعه حاضر،در بخشهای کاری لاندری و DCSS میزان روشنایی به ترتیب با مقدار 210±4.33 و 221±6.55 لوکس و دما 2.14±29 و 1.68±27 درجه سانتی گراد در محدوده خطر زیاد (سطح C) قرار داشتند. در بخش پذیرش مراجعهکنندگان و بیماران در طبقه همکف میزان جریان باد در سطح خطر بالا (سطح C) قرار داشت. میزان روشنایی و اختلاف تراز فشار صدا در بین بخشهای مختلف این بیمارستان تفاوت معنی داری از نظر آماری با یکدیگر داشتند (P<0/05)، در حالیکه رطوبت، دما و گردش باد در بین بخشهای مختلف این بیمارستان تفاوت معنی داری از نظر آماری با یکدیگر نشان نداد(0/05P>). 32/1%کارکنان محیط بیمارستان را به عنوان ناراحت کننده و 67/9% آن را به عنوان قابل قبول توصیف کردند.
بحث و نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اندازهگیری عوامل خطر فیزیکی محیط کار، روش ماتریس ارزیابی ریسک و همچین به کارگیری نظرات کارکنان بیمارستان میتواند ابزارهای مفیدی برای شناسایی و ارزیابی خطرات عوامل فیزیکی صدا، روشنایی، رطوبت، دما و جریان باد در محیطهای بیمارستانی باشد.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر به صورت توصیفی- مقطعی در سال 1401 ، با استفاده از اندازه گیری عوامل فیزیکی، روش ماتریس ریسک و سوالات عمومی شامل ویژگی های جمعیت شناختی و ادراک کارکنان از وضعیت راحتی و آسایش در بیمارستان دندانپزشکی شهید شکری طراحی و اجرا شد. شناسایی و ارزیابی عوامل زیان آور فیزیکی بیمارستان و تعیین سطح خطر با اندازه گیری متغیرهای صدا، روشنایی، دما، جریان باد و رطوبت صورت گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 25.0 انجام گردید.
یافتهها:در مطالعه حاضر،در بخشهای کاری لاندری و DCSS میزان روشنایی به ترتیب با مقدار 210±4.33 و 221±6.55 لوکس و دما 2.14±29 و 1.68±27 درجه سانتی گراد در محدوده خطر زیاد (سطح C) قرار داشتند. در بخش پذیرش مراجعهکنندگان و بیماران در طبقه همکف میزان جریان باد در سطح خطر بالا (سطح C) قرار داشت. میزان روشنایی و اختلاف تراز فشار صدا در بین بخشهای مختلف این بیمارستان تفاوت معنی داری از نظر آماری با یکدیگر داشتند (P<0/05)، در حالیکه رطوبت، دما و گردش باد در بین بخشهای مختلف این بیمارستان تفاوت معنی داری از نظر آماری با یکدیگر نشان نداد(0/05P>). 32/1%کارکنان محیط بیمارستان را به عنوان ناراحت کننده و 67/9% آن را به عنوان قابل قبول توصیف کردند.
بحث و نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اندازهگیری عوامل خطر فیزیکی محیط کار، روش ماتریس ارزیابی ریسک و همچین به کارگیری نظرات کارکنان بیمارستان میتواند ابزارهای مفیدی برای شناسایی و ارزیابی خطرات عوامل فیزیکی صدا، روشنایی، رطوبت، دما و جریان باد در محیطهای بیمارستانی باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مقالات کامل
دریافت: 1401/6/6 | پذیرش: 1401/6/24 | انتشار: 1401/7/10
دریافت: 1401/6/6 | پذیرش: 1401/6/24 | انتشار: 1401/7/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |