مقدمه: استئوآرتریت یک فرایند دژنراتیو پیشرفته است که سبب از دست رفتن غیرقابل ­برگشت غضروف مفصلی می­ شود و با درد و اختلال عملکرد مفصل مشخص می­ شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر تمرین هوازی منظم و اسید هیالورونیک بر مسیر سیگنالینگ Wnt بافت قلب در مدل تجربی استئوآرتریت زانو بود.
مواد و روش: 42 سر موش صحرایی نر به 6 گروه (در هر گروه 7 سر) تقسیم شدند: 1) کنترل، 2) بیمار، 3) سالین، 4) اسید هیالورونیک، 5) تمرین هوازی و 6) تمرین هوازی + اسید هیالورونیک. ابتدا مدل استئوآزتریت (OA) القا شد، سپس­ موش­های گروه تمرین، 5 روز دویدن روی تردمیل به ­مدت 5 هفته اجرا نمودند. اسید هیالورونیک به صورت داخل مفصلی تزریق شد. پس از 12 تا 14 ساعت ناشتایی و 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، نمونه برداری از بافت قلب برای آنالیز بتا-کاتنین (β-catenin) و گلیکوژن سنتاز کیناز-3 (GSK-3β) انجام شد. بیان ژن های β-catenin و GSK-3β در بافت قلب توسط RT-PCR آنالیز شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک­راهه انجام شد، در صورت وجود تفاوت معنی­دار از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد (0/05> P).
یافته‌ها: القای OA در موش‌ها منجر به افزایش معنی‌دار ژن بتا-کاتنین و کاهش معنی‌دار ژن GSK3β بافت قلب نسبت به گروه کنترل سالم شد. نتایج هم­چنین نشان داد که تمرین هوازی منظم، تزریق اسید هیالورونیک و ترکیبی از هر دو درمان منجر به کاهش ژن β-catenin و افزایش ژن GSK3β بافت قلب در مقایسه با موش‌های گروه OA شد.
بحث و نتیجه‌گیری: تمرین هوازی منظم در ترکیب با اسید هیالورونیک با کاهش بیان β-catenin و افزایش بیان ژن GSK-3β بافت قلبی می­تواند اثر محافظتی داشته باشد، که ممکن است از بیماری قلبی در مدل تجربی استئوآرتریت زانو جلوگیری کند.

واژه‌های کلیدی: استئوآرتریت، بیماری قلبی عروقی، تمرین هوازی، اسید هیالورونیک، GSK-3β و β-catenin

متن کامل [PDF 708 kb]   (893 دریافت)