دوره 13، شماره 4 - ( علوم پیراپزشکی و بهداشت نظامی (زمستان 1397) 1396 )                   جلد 13 شماره 4 صفحات 77-63 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشکده علوم نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تبریز، تبریز، ایران
2- دانشکده مهندسی برق، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران ، mo_heydari@elec.iust.ac.ir
چکیده:   (16367 مشاهده)
مقدمه: آسیب نخاعی، از عوامل مهم در اختلالات حسی و حرکتی است که بیشتر بر اثر ضربه های وارد بر ستون مهره ای بوجود می آید. امروزه، تصادفات رانندگی مهم ترین عامل در پارگی طناب نخاعی و معلولیت افراد است. در گذشته تصور می شد که فرد دچار ضایعه نخاعی به هیچ وجه، نمی تواند در معرض درمان قرار گیرد. امروزه، پیشرفت های مداوم در زمینه عصب شناسی، نویدبخش تغییر این رویه از روشهای تسکیندهنده به مداخلات درمانی گسترده است. در این مقاله، سعی شده است که بعد از معرفی مختصر فیزیولوژی طناب نخاعی و روش های آسیب آن، به انواع روش­های جدید در درمان ضایعات نخاعی در انسان و حیوانات، پرداخته شود.
مواد و روش‌ها: در این مقاله، پس از جست و جو در بانک های اطلاعاتی معتبر، سعی شده است که به طور منظم و کلاسیک، به مرور انواع روش های درمانی افراد دچار ضایعه نخاعی پرداخته شود.
نتایج: دراین مقاله، سه روش کلی برای درمان و بهبود وضعیت بیماران نخاعی، مورد مطالعه قرار می گیرند که عبارتند از: 1- سلول درمانی، 2-درمان مولکولی و 3-مهندسی بافت. هر یک از این روش ها، خود به چند قسمت مجزا تقسیم می شوند. در سلول درمانی، سلولهایی مانند سلولهای بنیادی عصبی، سلولهای بنیادی مزانشیمی، سلولهای بنیادی جنینی، سلولهای بنیادی بویایی، سلول های شوان، ماکروفاژهای فعال و سلولهای بنیادی چندقوه زا مورد توجه قرار گرفته اند. در درمان مولکولی نیز روش های متفاوتی مانند حفاظت از طناب نخاعی، غلبه بر سرکوب و تحریک رشد آکسون، وجود دارد که در این مقاله مروری، بررسی می شوند.
بحث و نتیجه گیری: در این مقاله مروری، روش های نوین در درمان ضایعات نخاعی و چالش های پیش روی این روش ها، به تفضیل مورد بحث قرار گرفتند. 
متن کامل [PDF 4713 kb]   (13446 دریافت)    
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: مقالات کامل
دریافت: 1397/10/24 | پذیرش: 1402/11/15 | انتشار: 1397/12/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.