دوره 12، شماره 3 - ( علوم پیراپزشکی و بهداشت نظامی (پاییز 1396) 1396 )                   جلد 12 شماره 3 صفحات 46-42 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه فناوری اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
2- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران
3- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران ، h71.ebrahimi@gmail.com
چکیده:   (4334 مشاهده)
مقدمه: فرآیند ترخیص بیمار از مهمترین مراحل تاثیرگذار در کارایی بیمارستان و جزو چالش های مدیریتی در بسیاری از بیمارستان ها می باشد. پژوهش حاضر با هدف اندازه گیری مدت زمان فرآیند ترخیص در بخش های مختلف بستری بیمارستان امام رضا(ع) (501 ارتش) انجام شده است.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی مقطعی زمان فرآیند ترخیص بیماران از  بخـش هـای بسـتری بیمارستان امام رضا (ع) مورد بررسی قرار  گرفت. تعداد 122 بیمار طی زمان 2 هفته از بیمارستان ترخیص گردیدند که به روش سرشماری آنها وارد مطالعه گردیدند. سپس با حضور در بخش ها و واحد ترخیص با مشاهده پرونده بیماران و ثبت زمان های دستور ترخیص پزشک و دریافت برگه خروج، این اطلاعات وارد نرم افزار Excel شدند و شاخص‌های توصیفی ( میانگین ، فراوانی ) آنها محاسبه گردید.
نتایج : بر اساس نتایج بدست آمده میانگین کلی فرآیند ترخیص در بیمارستان فوق تخصصی امام رضا (ع) 130 دقیقه با انحراف معیار 72.4 دقیقه بود. کوتاه ترین زمان فرآیند ترخیص مربوط به بخش جراحی مردان، با مدت زمان 20 دقیقه و بیشترین زمان فرآیند ترخیص مربوط به بخش جراحی بانوان با مدت زمان 375 دقیقه بود.
بحث و نتیجه گیری : میانگین زمان ترخیص در بیمارستان امام رضا(ع) در مقایسه با بیمارستان های دیگر تفاوت محسوسی ندارد، ولی تاثیر آموزشی بودن این بیمارستان بر این فرآیند را نمی توان نادیده گرفت. لذا پیشنهاد می شود که برای انترن ها برنامه مشخصی تدوین گردد تا به موقع در بخش ها حضور یابند و همچنین از سیستم های کامپیوتری جهت تسریع در انجام فرآیند ترخیص استفاده شود.

 
واژه‌های کلیدی: ترخیص، بیمارستان، مدت زمان، میانگین
متن کامل [PDF 1813 kb]   (2145 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مقالات کامل
دریافت: 1396/9/21 | پذیرش: 1396/9/25 | انتشار: 1396/9/30

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.