دوره 12، شماره 4 - ( علوم پیراپزشکی و بهداشت نظامی (زمستان 1396) 1396 )                   جلد 12 شماره 4 صفحات 61-54 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه آموزش بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
2- بخش بیماری های کلیه و مجاری ادرار، بیمارستان شهدای تجریش، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
3- گروه آموزش بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، balvayehmehdi@yahoo.com
چکیده:   (3560 مشاهده)
سابقه و هدف: سرطان پروستات، شایعترین سرطان بدخیم در مردان بوده و بعد از سرطان ریه دومین علت مرگ و میر انواع سرطان، در مردان است.  درتوصیف اپیدمیولوژی سرطان پروستات، آن را بیماری قابل پیشگیری میدانند. برخی مطالعات نشان داده اند که ارتباط قابل توجهی بین  میزان آگاهی در مورد غربالگری سرطان پروستات و انجام درمان آن وجود دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین آگاهی مردان شاغل در بیمارستان در مورد غربالگری سرطان پروستات در بیمارستانهای منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1395 انجام شد.
مواد و روش‌ها: این پژوهش یک بررسی مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی است. ابزار مورد استفاده پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود که شامل سوالات مربوط به متغیرهای دموگرافیک و آگاهی نسبت به سرطان پروستات بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی تعداد 100 نفر مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: میانگین سن پاسخ دهندگان 53 با انحراف معیار 14.9 سال بود. 10نفر(10درصداز پاسخ دهندگان سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان پروستات را ذکر کردند. میانگین نمره  آگاهی افراد  14.33 از حداکثر نمره 21 بود و سطح دانش پاسخ دهندگان ارتباط معناداری با سن،تعداد افراد خانواده، وضعیت بیمه تکمیلی و سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان نداشت. در حالی که آگاهی با میزان تحصیلات بالاتر، درآمد و وضعیت بیمه ارتباط معناداری نشان داد.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که برنامه ریزی واجرای مداخلات آموزشی با تمرکز بر رفتارهای مناسب جهت پیشگیری از سرطان پروستات ضروری است. لذا برگزاری کلاسهای آموزشی برای افراد درمعرض خطر و استمرار این آموزشها توصیه می گردد.
متن کامل [PDF 8774 kb]   (1155 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مقالات کامل
دریافت: 1396/8/29 | پذیرش: 1396/10/17 | انتشار: 1397/2/17

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.