۳ نتیجه برای عسگری
نیلوفر جعفری، محمدباقر حیدری، مسعود عسگری،
دوره ۱۳، شماره ۱ - ( علوم پیراپزشکی و بهداشت نظامی (بهار ۱۳۹۷) ۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: قرار گرفتن مغز انسان در نزدیکی یک منبع تولید کننده امواج الکترومغناطیسی، می تواند به فعالیت طبیعی مغز لطمه زده و عملکرد عادی آن را مختل نماید. در این مقاله تأثیر امواج الکترومغناطیسی موبایل بر روی سر بزر گسال و کودک، مورد بررسی و مقایسه دقیق قرار گرفته است.
مواد و روشها: در این مطالعه، برای مغز یک مدل ۶ لایه کروی ساده به جای مدل دقیق و پیچیده آن، در نظر گرفته شده است. برای شبیه سازی تأثیر امواج الکترومغناطیسی بر روی مغز انسان بزرگسال و کودک، از شبیه ساز HFSS و برای نوشتن کد عددی مربوط به روش اجزای محدود- انتگرال مرزی، از نرم افزار MATLAB استفاده می شود.
یافته ها: با شبیه سازی و مقایسه انجام شده برای تأثیر امواج موبایل بر روی مغز انسان بزرگسال و خردسال، دیده می شود که عمق نفوذ این امواج در کودکان، بسیار بیشتر از بزرگسالان می باشد.
بحث و نتیجه گیری: استفاده از شبیه ساز HFSS و نیز روش عددی اجزای محدود- انتگرال مرزی، بسیار سریع و قدرتمند بوده و با استفاده از این رو شها می توان به طور دقیق، نحوه تأثیر امواج الکترومغناطیسی بر روی اجزای مختلف سر انسان نظیر تأثیر امواج موبایل بر مغز فرد بزر گسال و خردسال را مشاهده کرد. در این مطالعه اثرات مضر امواج موبایل بر روی سر کودکان در مقایسه با بزرگسالان مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که امواج موبایل عمق نفوذ بیشتری در سر کودکان دارند لذا کاهش دسترسی کودکان به موبایل توصیه می شود.
محمدباقر حیدری، مسعود عسگری، نیلوفر جعفری، مهدی محتوی پور، محسن ذوالفقاری،
دوره ۱۳، شماره ۳ - ( علوم پیراپزشکی و بهداشت نظامی (پاییز ۱۳۹۷) ۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: در سالهای اخیر، به دلیل افزایش دستگاه های مبتنی بر امواج الکترومغناطیس، مقالات زیادی به بررسی تاثیرات و مضرات این امواج بر قسمت های مختلف بدن انسان پرداخته اند. برای مطالعه این تاثیرات، بدلیل نبود یک روش تحلیلی دقیق برای حل معادلات ماکسول در اکثر موارد، روش های عددی متنوعی برای حل این معادلات پیشنهاد شده است. در این مقاله مروری، ابتدا به طور خلاصه، معادلات ماکسول معرفی شده و سپس انواع روش های عددی و تحلیلی استفاده شده در مقالات و نیز نرم افزارهای تحقیقاتی بر پایه همین روش های عددی معرفی می شوند.
مواد و روشها: در این مقاله، پس از جست و جو در بانک های اطلاعاتی معتبر، سعی شده است که به طور منظم و کلاسیک، به مرور انواع روش های عددی و تحلیلی در مطالعه تاثیرات امواج الکترومغناطیسی بر قسمت های مختلف بدن پرداخته شود.
یافته ها: در این مقاله، بر اساس فاصله بافت مورد نظر با منبع الکترومغناطیس، اثرات امواج بر بدن انسان، به دو دسته میدان نزدیک و میدان دور، تقسیم می شوند. در میدان نزدیک، اثرات امواج بر بدن به ۴ دسته کلی تقسیم شده و هر یک از این دسته بندی ها، به تفضیل مورد مطالعه قرار می گیرد.
بحث و نتیجه گیری: در این مقاله مروری، ابتدا معادلات ماکسول، انواع رو شهای عددی و تحلیلی استفاده شده در مقالات و نیز نرم افزارهای شبیه سازی بررسی می شوند. سپس مدل های بدن انسان در حضور امواج الکترومغناطیسی معرفی می شوند که مهم ترین آن ها، روابط دِبای و کُل-کُل هستند. در این مدلها، ویژگی الکتریکی بافت ها بر اساس ضرایب نفوذپذیری الکتریکی و هدایت پذیری بافت ها بیان می شود. در آخر، بر اساس میزان دوری یا نزدیک منبع به بافت موردنظر، اثرات امواج بر بدن به صورت دقیق مطالعه می شود.
سیروس عزیزی، سهیلا شهباز، محمود کریمی، شریف نجفی، علی عسگری، افسانه دادارخواه،
دوره ۱۹، شماره ۲ - ( علوم پیراپزشکی و بهداشت نظامی _ تابستان ۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: شیوع کووید-۱۹ تغییرات زیادی در زندگی مردم ایجاد کرد و بیشتر نیازهای مردم از راه های غیر حضوری و مجازی برآورده شد. بیماران COVID-۱۹ اغلب پس از پایان دوره عفونت نیاز به توانبخشی دارند. این مطالعه با هدف مقایسه اثرات توانبخشی ریوی مبتنی بر مرکز در مقایسه با توانبخشی ریوی از راه دور بر پیش آگهی بیماران مبتلا به کووید-۱۹ انجام شد.
مواد و روشها: یک مطالعه با ۵۲ بیمار که به دو گروه تقسیم شدند که توانبخشی ریوی حضوری و از راه دور را بررسی کرد. هر دو گروه فیزیوتراپی تنفسی دریافت کردند، یک گروه به مرکز توانبخشی مراجعه کردند و گروه دیگر دستورالعمل‌ها را از راه دور دریافت کردند، و طی سه ماه با استفاده از تست پیاده‌روی ۶ دقیقه‌ای پیگیری شدند.
یافته‌ها: میانگین سنی بیماران ۷/۷۴ ± ۴۳/۴۰ سال و ۵۳/۸ درصد مرد بودند. بین دو گروه از نظر سن (۰/۴۰۶=p)، جنس (۰/۴۰۴=p) و شغل (۰/۸۷۸=p) تفاوت معناداری وجود نداشت. کیفیت زندگی (۰/۴۵۱=p)، سطح اضطراب (۰/۳۱۰=p) و نمره افسردگی (۰/۵۵۴=p) بین دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنی‌داری نداشت. علاوه بر این، مطالعات شاخص بارتل تفاوت معنی‌داری را بین دو گروه از این منظر نشان نداد. تفاوت معنی داری در مقادیر ۶ دقیقه پیاده روی در هیچ یک از گروه های حضوری (۰/۲۷۳=p) و غیر حضوری (۰/۱۸۵=p) در طی سه ماه پیگیری مشاهده نشد. همچنین تغییرات ۶ دقیقه پیاده روی تفاوت معنی داری را بین دو گروه نشان نداد (۰/۲۱۲=p).
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه ما نشان داد که هیچ یک از این دو روش در بهبود وضعیت بیماران بر یکدیگر برتری ندارند. البته باید در نظر داشت که روش غیر حضوری به دلیل عدم نیاز به حضور بیمار، صرف وقت زیاد و اتلاف وقت بر فرآیند حضوری ارجحیت دارد. مطالعات بیشتری برای تکمیل این نتایج مورد نیاز است و بحث در مورد محدودیت های دسترسی به اینترنت و مشکلات مربوط به آن نیز باید در نظر گرفته شود.
