مقدمه: نقش پرستاران در مدیریت بحران‌های اخلاقی در میدان جنگ به عنوان موضوعی حیاتی در بهداشت و درمان شناخته می‌شود. پرستاران به عنوان اعضای کلیدی تیم‌های پزشکی، با چالش‌های اخلاقی ناشی از فشارهای شدید روانی و شرایط بحرانی مواجه هستند.

مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت مرور روایتی انجام شد. جستجوی نظام‌مند در پایگاه‌های PubMed، Scopus، SID و Google Scholar با کلیدواژه‌های مرتبط انجام گرفت. از ۲۵۰ مقاله یافت شده، پس از حذف مقالات تکراری و بررسی عناوین و چکیده‌ها، ۵۰ مقاله مرتبط اولیه انتخاب شدند. سپس با اعمال معیارهای ورود شامل: ۱) تمرکز بر نقش پرستاران در مدیریت بحران‌های اخلاقی در میدان جنگ ۲) مقالات منتشرشده بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۵، و ۳) دسترسی به متن کامل، و حذف مقالات غیرمرتبط، غیرجنگی یا فاقد متن کامل، نهایتاً ۱۳ مقاله شامل مطالعات کیفی، کمی و مرور نظام‌مند وارد تحلیل شدند.

یافته‌ها: یافته‌ها در چهار تم اصلی طبقه‌بندی شدند: ۱) چالش‌های اخلاقی مرتبط با اولویت‌بندی بیماران (تریاژ) که فشار روانی و تعارضات اخلاقی را برای پرستاران ایجاد می‌کند؛ ۲) مراقبت از مجروحان دشمن و تعارضات ناشی از تضاد بین مسئولیت حرفه‌ای و ارزش‌های انسانی با احساسات ملی‌گرایانه؛ ۳) فشارهای روانی و محیطی موثر بر سلامت روان و توان تصمیم‌گیری اخلاقی پرستاران؛ ۴) نارسایی‌های آموزشی شامل کمبود پروتکل‌های مشخص و عدم استفاده از آموزش‌های مبتنی بر شبیه‌سازی که موجب کاهش تاب‌آوری و افزایش استرس پرستاران می‌شود.

نتیجه‌گیری: بحران‌های اخلاقی بر تصمیم‌های پرستاران تأثیرگذار است و شناسایی چالش‌ها می‌تواند به طراحی برنامه‌های آموزشی مؤثر و ایجاد محیط کاری حمایتی کمک کند. این اقدامات موجب بهبود کیفیت مراقبت و سلامت روانی پرستاران خواهد شد. تقویت ارتباطات میان اعضای تیم پزشکی نیز به کاهش تنش و ارتقاء کیفیت خدمات منجر می‌شود. برنامه‌های آموزشی عملی و شبکه‌های حمایتی به پرستاران امکان اشتراک تجربیات و دریافت حمایت عاطفی و حرفه‌ای را می‌دهد. پژوهش‌های بیشتر می‌تواند راهکارهای بهتری به سیاست‌گذاران ارائه دهد.