مقدمه: شیوع کووید-19 تغییرات زیادی در زندگی مردم ایجاد کرد و بیشتر نیازهای مردم از راه های غیر حضوری و مجازی برآورده شد. بیماران COVID-19 اغلب پس از پایان دوره عفونت نیاز به توانبخشی دارند. این مطالعه با هدف مقایسه اثرات توانبخشی ریوی مبتنی بر مرکز در مقایسه با توانبخشی ریوی از راه دور بر پیش آگهی بیماران مبتلا به کووید-19 انجام شد.

مواد و روش‌ها: یک مطالعه با 52 بیمار که به دو گروه تقسیم شدند که توانبخشی ریوی حضوری و از راه دور را بررسی کرد. هر دو گروه فیزیوتراپی تنفسی دریافت کردند، یک گروه به مرکز توانبخشی مراجعه کردند و گروه دیگر دستورالعمل‌ها را از راه دور دریافت کردند، و طی سه ماه با استفاده از تست پیاده‌روی 6 دقیقه‌ای پیگیری شدند.

یافته‌ها: میانگین سنی بیماران 7/74 ± 43/40 سال و 53/8 درصد مرد بودند. بین دو گروه از نظر سن (0/406=p)، جنس (0/404=p) و شغل (0/878=p) تفاوت معناداری وجود نداشت. کیفیت زندگی (0/451=p)، سطح اضطراب (0/310=p) و نمره افسردگی (0/554=p) بین دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنی‌داری نداشت. علاوه بر این، مطالعات شاخص بارتل تفاوت معنی‌داری را بین دو گروه از این منظر نشان نداد. تفاوت معنی داری در مقادیر 6 دقیقه پیاده روی در هیچ یک از گروه های حضوری (0/273=p) و غیر حضوری (0/185=p) در طی سه ماه پیگیری مشاهده نشد. همچنین تغییرات 6 دقیقه پیاده روی تفاوت معنی داری را بین دو گروه نشان نداد (0/212=p).

نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه ما نشان داد که هیچ یک از این دو روش در بهبود وضعیت بیماران بر یکدیگر برتری ندارند. البته باید در نظر داشت که روش غیر حضوری به دلیل عدم نیاز به حضور بیمار، صرف وقت زیاد و اتلاف وقت بر فرآیند حضوری ارجحیت دارد. مطالعات بیشتری برای تکمیل این نتایج مورد نیاز است و بحث در مورد محدودیت های دسترسی به اینترنت و مشکلات مربوط به آن نیز باید در نظر گرفته شود.