مقدمه: شادکامی یکی از مفاهیم و مولفه‌های اساسی زندگی دانشجویان است. مطالعه در خصوص شادکامی دارای سه جنبه که شامل: سنجش میزان شادکامی، بررسی عوامل موثر بر شادکامی و شیوه‌های افزایش شادکامی و هدف از این پژوهش سنجش شادکامی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ارتش می‌باشد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود که در دانشگاه علوم پزشکی آجا انجام شد. جامعه مورد پژوهش کلیه دانشجویان تازه وارد  دانشکده‌های پزشکی و پیراپزشکی در نیمسال دوم تحصیلی سال 1400 بود. با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه‌گیری در دسترس 166 نفر از دانشجویان به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه شادکامی آکسفورد oxford happiness inventory(OHI)  بود. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 26، آزمون کلوموگروف اسمیرنوف و آزمون t مستقل استفاده شد.
یافته‌ها: میانگین نمره پرسشنامه شادکامی اکسفورد 10/65±32/6 بود. طبق نتایج بدست آمده میانگین شادکامی دانشجویان پزشکی 10/28±31/12 و دانشجویان پیراپزشکی 11/21±34/2 بود که با توجه به نتایج آزمون t مستقل این تفاوت بین دانشجویان پزشکی و پیراپزشکی معنی دار است و دانشجویان پیراپزشکی از سطح شادکامی بالاتری برخوردارند.
بحث و نتیجه‌گیری: از آنجاییکه شادکامی از عوامل اساسی در عملکرد تحصیلی و شغلی افراد است و با توجه به پایین‌تر بودن سطح شادکامی دانشجویان پزشکی نسبت به دانشجویان پیراپزشکی، شناسایی عوامل سبب ساز و برنامه‌ریزی در جهت ارتقای شادکامی دانشجویان امری ضروری است.