مقدمه: ممیزی فرایندی سازمان یافته و مستند است که طی آن ممیزین با صلاحیت و آموزش دیده، با استفاده از ابزارهایی هم چون چک لیست‌های استاندارد، آزمایشگاه را مورد ارزیابی قرار می‌دهند. این مطالعه با هدف بررسی روند ممیزی در آزمایشگاه‌های تشخیص طبی استان همدان طراحی و اجرا گردید.
مواد و روش‌ها: این پژوهش مقطعی و گذشته نگر بود. آزمایشگاه های استان همدان در بازه زمانی سال ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۹ مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات بر اساس چک لیست‌ها و مستندات موجود در آزمایشگاه مرجع وارد نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ گردید و با استفاده از آزمون کایرو با مقایسه سطح معنا داری ۰۵/۰ >P  تحلیل شد.
یافته‌ها: تعداد ممیزی‌های انجام شده در بازه زمانی ۷ ساله (۱۳۹۳ تا ۱۳۹۹) دارای تفاوت معناداری با یکدیگر بودند (۰۲۴/۰ P=). بیشترین ممیزی انجام شده مربوط به سال ۱۳۹۵ با میانگین 20/9 %  (۰۲۱/۰P=) بود. بیشترین عدم انطباق مربوط به سال ۱۳۹۹ با میانگین ۵/۲۶% (۰۰۰۱/۰ P = ) بود. بیشترین اقدام اصلاحی نیز در سال ۱۳۹۹ با میانگین ۷۰% ( ۰۰۰۱/۰ P= ) انجام شده بود.
بحث و نتیجه‌گیری: طی سال های بررسی روند ممیزی تثبیت شده و بیشترین اقدام اصلاحی و یا اصلاح انجام شده مربوط به سال ۱۳۹۹بوده که بیانگر توجه آزمایشگاه‌ها به رفع عدم انطباق‌ها و نظارت بیشتر سازمان‌های مربوطه می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: ممیزی، آزمایشگاه تشخیص طبی، عدم انطباق، اقدام اصلاحی

متن کامل [PDF 990 kb]   (794 دریافت)