مقدمه: امروزه، 19-COVID به سرعت از منشاء آن در شهر ووهان چین به سراسر جهان گسترش پیدا نموده است.  19-COVID نوعی RNA  پوشیده از بتا-کرونا ویروس است که به عنوان عامل سندرم حاد تنفسی coronavirus- 2 شناخته شده است (SARS-CoV-2). علائم شایع COVID- 19 تب و سرفه است. مطالعه حاضر به منظور نشان دادن تاثیر مداخله ورزشی بر تغییرات سیستم ایمنی طی بروز عفونت کووید 19 انجام شده است.
مواد و روش ها: این بررسی با جستجو در پایگاه های داده:Web of Scien ,Scopus, EBSCO,Medline ,Pupmed, Google Scholar انجام شد.این تحقیق بر روی کارآزمایی های بالینی و بررسی های سیستماتیک در مورد اثرات ورزش بر عملکرد و قدرت سیستم ایمنی در بیماری COVID- 19 مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: با توجه به اینکه تحقیقات انجام شده بر روی فعالیت بدنی و عفونت های ویروسی نشان داده اند که فعالیت ورزشی هوازی منظم و با شدت متوسط ( %VO2 MAX 65-80) باعث افزایش تیتر آنتی بادی، تکثیر لنفوسیتی، تولید اینترفرون گاما،سلول های NK،  ایمونوگلوبین های Mو G و همچنین تعدیل سطح سایتوکاین های التهابی و کموکاین ها می شود، پس می توان اینگونه فرض کرد که ورزش با توجه به اثرات ضد التهابی و تقویتی برای سیستم ایمنی، یک ابزار مهم جهت کوتاه کردن
دوره نقاهت وایجاد عوارض کمتر برای مبتلایان به عفونت های ویروسی به خصوص کووید- 19، بسیار پر اهمیت می باشد.
بحث و نتیجه گیری: بر اساس شواهد غیرمستقیم و رویکرد محافظه کارانه، ورزش با شدت زیاد احتمالاً به دلیل تولید اکسیدان و سرکوب سیستم ایمنی ممکن است خطرناک باشد (به خصوص درچاقی) و به تشدید علائم ویروس  COVID- 19 کمک می کند. بر اساس شواهد تمرینات شدید در سیستم ایمنی یک رویکرد محافظه کارانه نشان می دهد. ورزش با شدت متوسط (و نه فعالیت بدنی با شدت بالا)می تواند به عنوان روشی غیردارویی، ارزان و مناسب برای مقابله با ویروس COVID- 19 توصیه شود.

واژه‌های کلیدی: کووید19، سیستم ایمنی، ورزش

متن کامل [PDF 457 kb]   (4296 دریافت)