چکیده
مقدمه: تلاش بر این است تا بدون آنکه زیانی به مردم برسد و یا از کیفیت خدمات کاسته شود، مأموریتهای اورژانس پیش بیمارستانی تا حد ممکن کاهش یابد. از طریق تعیین کردن برخی مشخصات و شرایط بیماران با نیاز آنها به خدمات اورژانس می توان به این هدف یافت. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان استفاده از خدمات اورژانس پیش بیمارستانی توسط بیماران ترومایی برای انتقال به بیمارستان و ارتباط آن با بعضی مشخصات بیماران ترومایی صورت گرفته است.
مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش توصیفی مقطعی است که بر روی بیماران ترومایی مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان شهید بهشتی کاشان در طول مدت 10 روز متوالی انجام شده است. بیماران با روش نمونه گیری غیر احتمالی مستمر و طبق معیارهای ورود وارد مطالعه گردیدند. جهت کسب اطلاعات از یک چک لیست محقق ساخته استفاده شد. پایایی و روایی آن تعیین گردید. پژوهشگر و همکار مربوطه به شکل 24 ساعته در بخش اورژانس حضور یافته و چک لیست را کامل کردند. اطلاعات در نرم افزار SPSS نسخه شانزده وارد و آزمون های آماری مناسب صورت گرفت.
یافته ها: میانگین سنی بیماران تحت مطالعه 28/35 بود، که از کل 400 نفر تحت مطالعه 326(7/81%) مذکر و 74 (3/18%) مونث بودند. بین نوع انتقال بیماران به بیمارستان به صورت شخصی ویا با اورژانس 115 و متغیرهای تحصیلات، مکانیسم صدمه، نوع صدمه، محل صدمه و مالتیپل تروما بودن بیمار رابطه معناداری مشاهده شد. با متغیرهای جنس و ملیت رابطه معنی داری یافت نشد. از بین متغیرهای کمی بیماران شامل سن، میزان درد بدو ورود، زمان اولین ارزیابی و زمان اولین مداخله برای بیماران تنها بین میزان درد و زمان اولین ارزیابی بیمار با نوع انتقال بیماران به بیمارستان رابطه معناداری وجود دارد.
بحث و نتیجه گیری: مطالعات بیشتر و جامع تر درباره عوامل موثر بر نوع انتقال بیماران و ارایه یک مدل مناسب که بتواند تصمیم گیری ایمن، کارآمد و از نظر بالینی موثر را پیرامون بحث فراخواندن اورژانس و انتقال بیماران به بیمارستان ارایه دهد، ضروری به نظر می رسد.

واژه‌های کلیدی: خدمات اورژانس پیش بیمارستانی، انتقال بیماران، تروما، بیمارستان

متن کامل [PDF 1711 kb]   (1795 دریافت)