دوره 12، شماره 4 - ( علوم پیراپزشکی و بهداشت نظامی (زمستان 1396) 1395 )                   جلد 12 شماره 4 صفحات 25-16 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، مرکز تحقیقات مدیریت و اقتصاد سلامت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- گروه علوم مدیریت و اقتصاد سلامت، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران ، szargar@razi.tums.ac.ir
چکیده:   (3799 مشاهده)
مقدمه:یکی از ابتدایی ترین نیاز های بشر، عدالت است.درسایه عدالت سازمانی ، پیشرفت نیز به وجود خواهد آمد. از طرفی نیز کارکنان بخش بهداشت و درمانی در مواجهه با استرس های فیزیکی، روانی و هیجانی در معرض فرسودگی شغلی می باشند.پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه عدالت سازمانی و ابعاد آن با فرسودگی شغلی و ابعاد آن دربین کلینیک های منتخب نظامی در شهر تهران در سال 1396 انجام شده است.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مطالعه توصیفی تحلیلی است . نمونه پژوهش160نفر از کارکنان درمانگاه های منتخب نظامی درشهر تهران بود که به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی وپرسش نامه های عدالت سازمانی نیهوف و مورمن و فرسودگی شغلی ماسلش بودند.داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین فرسودگی شغلی (14/16±89/52) و میانگین عدالت سازمانی (58/11±78/52) بود.همچنین یافته ها نشان داد که بین عدالت سازمانی و فرسودگی شغلی رابطه معنادار وجود ندارد ولی بین ابعاد آن ها رابطه معنا دار دیده شد.بین خستگی عاطفی با عدالت سازمانی ،عدالت توزیعی و عدالت رویه ای رابطه معنا دار و منفی دیده شد همچنین بین احساس ناکارآمدی با عدالت سازمانی و عدالت توزیعی رابطه معنا دار و منفی دیده شد. ولی سایر ابعاد عدالت سازمانی  با ابعاد فرسودگی شغلی رابطه معنا داری مشاهده نشد.
نتیجه گیری: با توجه به یافته های بدست آمده در این مطالعه هرچه رعایت عدالت و انصاف از طرف روسا و مدیران ارشد درمقابل کارکنان بیشتر و بهتر باشد فرسودگی شغلی در بین کارکنان کاهش می یابد و درپی آن عملکرد کارکنان بهبود خواهد یافت.
متن کامل [PDF 8774 kb]   (2061 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مقالات کامل
دریافت: 1396/12/10 | پذیرش: 1397/1/20 | انتشار: 1397/2/17

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.