دوره 12، شماره 2 - ( علوم پیراپزشکی و بهداشت نظامی (تابستان 1396) 1396 )                   جلد 12 شماره 2 صفحات 6-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه فیزیک پزشکی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران --- گروه پرتوشناسی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش، تهران، ایران ، aminabsp@gmail.com
2- موسسه آموزش عالی آل طه، تهران، ایران
3- گروه فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
4- گروه فیزیک پزشکی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده:   (4670 مشاهده)
مقدمه: روش استاندارد ارزیابی تنگی شریان کاروتید، آنژیوگرافی تفریقی دیجیتال ( DSA ) می باشد. این روش دارای دوز تابشی بالایی بوده و روشی تهاجمی بشمار میرود. با پیشرفت روش های تصویربرداری، روشهای کمتر تهاجمی مانند سی تی آنژیوگرافی، ام آر آنژیوگرافی و فراصوت به همراه داپلر یا داپلکس، مورد استفاده قرار گرفته اند. هدف این تحقیق بررسی و ارزیابی نتایج روش سونوگرافی داپلر در تشخیص و تعیین میزان تنگی شریان کاروتید داخلی در مقایسه با نتایج DSA می باشد.
مواد و روشها: 20 بیمار مرد با تنگی شریان کاروتید بیش از 50 % که قبلاً تحت آزمون DSA قرار گرفته اند، تحت آزمون سونوگرافی داپلر قرار گرفتند. پارامترهای ساختاری و همودینامیکی به دست آمده از آنها با توجه به توصیه های انجمن فراصوت در پزشکی آلمان و NASCET تحلیل شده و میزان تنگی این شریان با نتایج DSA مقایسه و ارزیابی شد.
نتایج: تفاوت معناداری میان یافته های سونوگرافی داپلر و DSA مشاهده نشد ( 05 / P<0 ). میانگین میزان گرفتگی شریان کاروتید داخلی % 8/ 69 ، % 9/ 67 و % 3/ 71 به ترتیب برای داپلر سونوگرافی بر اساس توصیه های انجمن فراصوت در پزشکی آلمان،NASCET و DSA به دست آمد. حساسیت روش داپلر فراصوتی در مقایسه با 94/5% ،DSA و % 2/ 95 و مقادیر ویژگی % 7/ 96 و % 1/ 97 به ترتیب برای توصیه های انجمن فراصوت در پزشکی آلمان و NASCET محاسبه شد.
بحث و نتیجه گیری: روش داپلر فراصوتی با داشتن حساسیت، ویژگی و دقت اندازه گیری بالا در تشخیص تنگ شدگیهای شریان کاروتید، می تواند به عنوان روشی غیر تهاجمی و با کاربری آسان در تشخیص و تعیین این بیماری، به ویژه در کسانی که نیاز به آنژیوپلاستی ندارند، استفاده گردد.
متن کامل [PDF 691 kb]   (1329 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مقالات کامل
دریافت: 1396/2/9 | پذیرش: 1396/5/21 | انتشار: 1396/6/30

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.